Herken je dat? Je bent met je paard aan het trainen maar het blijft altijd lastig om zijn aandacht bij jou te houden in die ene hoek van de rijbak..
Of je bent aan het rijden en dan worden de andere paarden gevoerd... weg aandacht..
Je vraagt je paard weer op jou te letten maar eigenlijk merk je dat hij er helemaal niet bij is..
Herken je dat? Je bent met je paard aan het trainen maar het blijft altijd lastig om zijn aandacht bij jou te houden in die ene hoek van de rijbak..
Of je bent aan het rijden en dan worden de andere paarden gevoerd... weg aandacht..
Je vraagt je paard weer op jou te letten maar eigenlijk merk je dat hij er helemaal niet bij is.
Dit overkwam ook Kim. Ze nam contact met me op omdat ze graag meer verbinding wilde met haar paard. Ze had een goede band en hij deed meestal wat ze vroeg maar ze voelde dat er meer mogelijk was. En dat was ook zo.
Ik kwam bij haar en vroeg haar even wat met haar paard te doen zodat ik kon zien, voelen en ervaren hoe deze combinatie zich met elkaar verhield.
Er was een mooie liefdevolle verbinding tussen hen, maar het paard was letterlijk en figuurlijk met zijn hoofd de hele tijd ergens anders.
Paardje ging keurig achterwaarts op een kleine aanwijzing, liep mee en stopte daar waar hij gevraagd werd. Maar zijn focus was niet op zijn eigenaar gericht. En dit is wat Kim voelde, dat er iets ontbrak.
Nu is het natuurlijk al heel fijn dat hij de gevraagde opdrachten uitvoert, maar de meeste mensen die bij mij komen verlangen naar meer.. een intensere verbinding. Eén met je paard is ook niet voor niets mijn bedrijfsnaam.
Ik vroeg Kim om te stoppen op haar paard te letten en niet meer mee te gaan met zijn plan en zich te bedenken wat zij wilde zonder er een technische oefening van te maken.
Dat deed haar mind even crashen. En we begonnen dan ook met een aandachtoefening voor de ruiter. Om zo meer in het lichaam te landen, te aarden, te voelen en volledig te kunnen ervaren.
Een valkuil bij paarden die letterlijk wegkijken is ze aan het touw weer terugtrekken om zo de aandacht te krijgen.
Dit maakt een paard ongevoelig voor de hulpen op het hoofd. Terwijl die juist heel verfijnd mogen zijn. Om zo bijvoorbeeld later met zo min mogelijk hulpen in balans te kunnen rijden.
En door aan het touw te trekken leert het paard dat hij sterker is. En liever heb ik dat paarden weten dat mensen slimmer zijn :)
Ook is het trekken een teken dat de ruiter de aandacht moet krijgen. Terwijl je het eigenlijk zou moeten verdienen.
Terwijl ik de aandachtsoefening met Kim deed, hield ik haar paard vast. Deze probeerde op allerlei manieren mij van mijn plaats te krijgen. Wegtrekken, door me heen lopen, hoofd omhoog doen, wegdraaien en aan me happen.
Zoveel dingen om mijn aandacht bij het paard te krijgen. En eigenlijk was de vraag van het paard aan mij: ´Wat heb ik aan jou?´
Het enige wat ik deed was mezelf stevig neerzetten, mijn focus in mijn lichaam brengen en toch in energetische verbinding met het paard blijven. Ook nam ik duidelijk mijn eigen ruimte in en gaf heldere en rustige grenzen.
Na een poosje gaf het paard het op om te bewegen en had hij duidelijk een antwoord op zijn vraag ´wat heb ik aan jou?´ En zo ontstond er een begin naar een open communicatie.
In het volgende blog vertel ik verder over Kim met haar paard en vraag ik graag weer je ´aandacht´.
